Who we are?

سیک‌ها و هندوها عمدتاً تاجران مرفهی بودند که در منسوجات، میوه‌های خشک، داروسازی، صرافی و کالاهای هندی معامله می‌کردند. «اگرچه تعداد کمی از روشنفکران برای مؤسسه افغانستان در مناصب رهبری کار می کردند، هندوها چنان قدرتمند بوده اند که حتی مرکز مالی کابل شازده مکرت را نیز تحت کنترل داشتند.

سیک ها و هندوها به خوبی عمل کرده اند و خود را به یک اقلیت بسیار قابل مشاهده تبدیل کرده اند. قندهار هندوهای بیشتری داشت، جلال آباد که زمانی توسط مهاراجه رنجیت سینگ کنترل می شد، جمعیت زیادی از سیک ها داشت.
پایتخت کابل یک معبد بزرگ داشت (  آسامایی مندیر  ) که دارای مکتب هندو بود و به تدریس متون دینی و هندی می پرداخت. در آن روزها هندوها بسیار امن بودند زیرا با آنها با احترام و افتخار رفتار می شد

​

عموماً مسلمانان سیک و هندو در احترام و دوستی متقابل زندگی می کردند.

مشکلات واقعی هندوها از زمانی آغاز شد که چپ‌ها و بنیادگراها پس از فروپاشی دولت دکتر نجیب در سال 1992 به میدان آمدند. بنابراین با فروپاشی تدریجی افغانستان، جمعیت هندوها از کشور فرار کردند. بسیاری از هندوها و سیک‌ها به امن در هند، اروپا گریخته‌اند. کانادا و ایالات متحده کسانی که عقب ماندند یا خیلی فقیر بودند یا خیلی حریص.

​

​

در واقع، برخلاف تصور بیش از حد ساده شده که همه هندوها تاجران ثروتمند بودند، بسیاری از افراد در حال مبارزه بودند که راهی برای خروج از افغانستان جنگ زده نداشتند.  

در طول 30 سال گذشته، جامعه هندو مجبور به فرار یکی یکی از وطن عزیزشان افغانستان بوده است، جایی که در آنجا به دنیا آمده و بزرگ شده اند، و اکنون در گوشه و کنار جهان پراکنده شده اند. هزاران نفر از هندوهای افغان دیده اند که عزیزانشان، جامعه و شیوه زندگی آنها در مقابل چشمانشان تبخیر شده است و تقریباً همه 50000 هندو فرار کرده اند.